weer een stuk(je) waar is de creatieve titel?

Hey guys, how are you?
Met mij gaat het harstikke goed. Ik hoor vanuit (ik hoop) betrouwbare bron dat jullie lekker nazomer hebben. Heerlijk is dat he, vooral als je weer aan het werk bent of school hebt. Gaat het allemaal weer een beetje goed met school en werk. Weer zin in het komende werk-jaar? Zou lekker zijn, anders moet je maar een paar kilo zin gaan maken denk ik zo he, want werken moet toch!
Met mij gaat het eigenlijk heel goed dus. Echt, Joanne en ik staan er vaak versteld van hoe we hier gezegend worden. Niet alleen dat we nog steeds niet zijn beroofd, dood geschoten, of in een ongeluk zijn beland. Maar daarnaast ook dat wij het samen toch ook wel goed kunnen vinden, een netwerk met vrienden en kennisen hebben opgebouwd. En dat ons werk zo voorspoedig verloopt. De methode begint echt vorm te krijgen, en we krijgen ook steeds duidelijker voor geest hoe we het nu precies willen, willen is eigenlijk niet echt een goed woord, wat het beste is voor de instelling. (dat willen wij natuurlijk ook)!!!! Tis maar ff dat je het weet.
Goed ja voor de rest, het is al een tijdje geleden dat jullie wat van me hebben gelezen. Komt doordat we het oh zo druk hebben met, als ik eerlijk ben, leuke dingen doen.
Ff kijken, 2 weken geleden zijn we in Pretoria geweest. We hadden ons huisje in Germiston ff gezien, en wilden wat anders hebben. Nou dat is goed gelukt, soms een beetje zoeken met computers, maar met zoveel kennisen in de buurt was er telkens wel iemand waar wij de computer konden gebruiken.
Dinsdag zijn we naar Unisa (de universiteit van Pretoria) geweest. Gingen we boeken lenen, dan is het wel handig hoor dat er een ding wat catologus heet bestaat. 7 verdiepingen alleen maar boeken, das best veel (oh ja... zo’n verdieping is dus wel zo groot, dat als de 1 aan de ene kant staat en de ander aan de andere kant staat, je een verrekijker nodig hebt om elkaar te zien). Goed, hier hebben we dus een aantal boeken uitgezocht die ons wel handig leken voor de verdere ontwikkeling van de methode.
Na een paar uur hier, hadden we wel erg zin in een kop koffie. Dus zijn we maar naar de kantine geweest. Heerlijk koffie halen (en we hadden toen ook maar besloten dat het lunchtijd was). Hier een beetje mensen gekeken. En toen we een docent vroegen om een foto te maken, vond een andere docent ons wel interessant. Met die docent hebben we een hele tijd zitten praten. Was erg leuk, hij vond m’n t-shirt die ik voor 10 Rand (de koers is ong. 9R=1E) erg mooi en bijzonder, was echt mijn eigen stijl. Toch leuk om te horen. Voor de rest hebben we het gehad over het niveau van het onderwijs in S.A., en dat dat aan het dalen is. En nog een heleboel andere dingen. Dat was toch leuk en interessant om zo over allemaal dingen te praten, en zo ook hier de cultuur beter te leren kennen.
Oke woensdag, ja toen hebben we maar wat leuks met niet-leuks gecombineerd. Al de boeken mee genomen en naar de botanische tuinen. Lekker in de zon, en mooie natuur een beetje boeken lezen. Nou we hadden 7 boeken mee, en aan het eind van de dag waren ze allemaal doorgenomen hoor. En we hebben ook nog wat van de mooie tuin gezien. Allemaal Aloe Vera planten, dat er zoveel verschillende waren wist ik niet hoor. En een vet-planten tuin, (soms een vet-bomen tuin). Hier in S.A. hebben ze namelijk ook cactus bomen. Tante Harmien, dit zou u echt leuk vinden.
Ff kijken hoe verder. Vrijdag middag zijn we naar de diamantmijn gesjeest. We waren een beetje veel laat. Wilden om half 2 vertrekken, maar werd 2 uur. Achja... uiteindelijk hadden we een persoonlijke gids, dus maakte het nog niet zoveel uit dat we iets te laat waren. Toch bijzonder om dit te zien. De grootste diamant van de wereld is hier gevonden. Daarna waren we in hun diamant winkel, twas een stuk goedkoper hoor. Goede wisselkoers, daarna als we naar NL gaan krijgen we nog weer belasting terug. Dus dat ik de 1 van de goedkoopste oorbellen van 500 euro heb laten liggen is eigenlijk toch niet zo slim.
Vrijdag avond zijn we naar wat jongens gegaan, die hadden we een paar weken daarvoor ontmoet bij Hattfield en hadden ons uitgenodigd voor een braai. Nou dat was erg leuk, beetje met die stomme hondjes spelen. En Jo had het spel “set” meegenomen, echt geweldig als je dat om 3 uur s’nachts gaat spelen. Een heel nieuw regelement was opgesteld. Er mogen 12 kaarten op tafel liggen, maar als je de eeerste 20 seconden nix ziet, dan leg je er toch gewoon weer 6 bij.
Zondag werd de zoon van de zendelings-dominee gedoopt. Was mooi om te zien, hoe hij zijn eigen kind doopte. Daarna een mooie preek gehad over “deo volente”. Het is voor mij toch goed om af en toe weer bewust gemaakt te worden van het feit dat ik wel veel kan plannen, maar dat als God het niet wil, mijn plannen echt niet uit zullen komen.
En daarnaast ook dat God alles in zijn handen heeft en mij zoveel geeft. Dat ik eten krijg, gezond ben en zoveel mogelijkheden krijg. Zoveel mensen hier in S.A. die niet zoveel eten hebben als ik. Kinderen om mij heen die eigenlijk nergens een thuis hebben, en die jalours op me zijn als ik weer lekker naar huis bel, of een kaart krijg van mensen die aan me denken. Ja... dan voel ik me wel gezegend, en ondankbaar omdat ik nog niet altijd tevreden ben.
Afgelopen week zijn we hier in Germiston weer lekker bezig geweest. Was voor mij toch weer lekker om “thuis” te zijn, m’n eigen spullen om me heen. En m’n eigen foto’s aan de muur. Nog een heel pakket kaarten en zelfs een cadeautje gehad. Bedankt allemaal!
Woensdag hebben we weer een gesprek gehad met onze begeleider. Was een goed gesprek. Ze was positief over onze aanbevellingen en over ons proces.
Daarnaast hebben we er ook voor gekozen om nog een therapiegroep te beginnen. 7 kinderen in totaal en daar gaan geven we dan therapie aan. Volgende week maandag hebben we als het goed is de 1e x, en eigenlijk heb ik daar wel zin in.
En dan afgelopen weekend. Ah wat heb ik daar naar uitgezien, en zie ik er nu naar uit om het te vertellen.
Ik hou het nog even spannend. Donderdag middag hebben we na lang tas inpakken Alex opgehaald. Ik had hem ontmoet op mijn vakantie in Sabie en uitgenodigd voor dit weekend. Vrijdagochtend 3:55 stond de wekker, en kwart over 5 reden we. Corneel Hagg opgehaald. De auto propvol naar DE DRAKENSBERGEN, Corneel doet vaak staptoeren in de drakensbergen en hij zou onze gids zijn. Goed om 10 uur waren we daar. Hebben we onze backpackers opgeladen. En hebben we een staptour van drie dagen gedaan. Mensen dat was gaaf. Heerlijk te genieten van wat God allemaal geeft, de natuur, gave mensen om je heen. Ik heb me af zitten vragen, wat is hier nou zo leuk aan. Je hebt 20 kilo op je rug, loopt minstens 6 uur per dag. Kookt primitief eten op een vuurtje en slaapt in een tent. Maar Gods natuur is zo bijzonder. Geweldig mooie zon opkomst en ondergang. S’nacht de sterren en de melkweg die super duidelijk is. De baboens om je heen (ze hebben geloof ik lekker van onze worst genoten). En al die mooie planten, en bergen, en helder water dat we zo uit de riviertjes dronken.
Zondag zaten we op een heuveltje. Hier zouden we een soort van bijbel-studie doen.
Dus wij zaten daar lekker, eerst ff een koppie koffie met chocoladekoek eten (volgens Corneel moet dat toch altijd op zondag). Komen daar andere mensen aangestapt, die waren op weg naar de one-tree hill. Bleek dat de heuvel te zijn waar wij op zaten. En wij hadden ook maar het plekje bij de enige boom uitgezocht.
Nou die boom was zo groot dat hij te klein was om schaduw te geven. Ik geloof dat hij nog geen meter hoog was. Toch sneu voor die mensen. We hebben ons afgevraagd hoe dit een one-tree hill kan blijven. Wordt de rest weggekapt? Of wordt er telkens weer 1 boom gepland?
Van zondag op maandag hebben we bij vrienden van Corneel op de camping gestaan. Lekker weer een douche gehad, en weer normaal naar de wc. (maar je niet druk in een berg-riviertje kun je je ook heerlijk wassen). En maandag zijn we s’ochtends naar een vogelshow geweest. Mooi hoor, die vogels in de bergen te zien vliegen, en groot. Ik wist niet dat uilen, tenen lekker vinden, maar die man zij van wel. En 1 x was een camera bijna weg. Daarna zijn we nog naar een heerlijk afrikaans winkel centrumpje geweest. Allemaal typisch afrikaanse spullen, heerlijk lekker kijken (en bijna nix kopen). We hadden toen wel medelijden met de jongens, maar goed na een lekkere lunch waren die geloof ik ook wel weer tevreden.
Daarna nog naar een weverij en kaarsenmakerij. En was de terugreis weer aangebroken. En nu zit ik weer hier. Gisteravond weer lekker gesport. Vanavond ook weer, maar toen we naar de sportschool reden, stond daar een childcare worker met 2 jongens aan de kant van de weg. Dus voor de grap vroegen we of ze wel een lift wilden. Dat was voor hen geen grap, dus paar seconden later zaten ze in de auto. Er waren weer wat kinderen weggelopen, die ze nu aan het zoeken waren. Jaja... vorige week was het al 1 crime hier. Ruiten werden gebroken, kinderen liepen weg, ja de vakantie komt eraan. Nu is het vakantie, lopen ze nog steeds weg.
Ja... dachten wij de eerste keer, de vakantie komt eraan, zowat?! In de vakantie gaan veel kinderen naar huis, of niet naar huis. En dat is natuurlijk wel een spannend vooruitzicht! Hoe zal het thuis eruit zien? Zal ik daar m’n eten wel krijgen, en hoe zullen papa en mama er aan toe zijn?! En voor de kinderen die hier blijven; die worden weer even met hun neus op de feiten gedrukt dat voor hen geen “thuis” is. Soms moet je hier maar niet te hard nadenken over de reden waarom de kinderen dit doen, hoeveel wanhoop er dan wel niet in hun moet zijn. En vervolgens om te kijken hoe moeilijk het wel niet zal zijn om dit gedrag weer in normale banen te krijgen.
Oke, op het moment dat ik dit aan het schrijven was, dacht ik ook “rotkinderen” ik hoorde namelijk allemaal herrie bij het hek, op het dak, aan de ramen. Dus ik maar ns kijken was het keihard aan het regenen. Echt hard hoor! Het is nu dus de ochtend na gisteravond (beetje logisch) maar gisteravond heb ik de rest zitten typen. We zouden vannochtend naar aerobic gaan maar toen we bij de sportschool kwamen... hoe kan het ook anders had ik verkeerd gekeken en was er alleen spinning. En dat hadden we gisteravond al gedaan. Dus nu hebben we nog wat tijd over.
We gaan namelijk zo naar St Francis, een aids-hospital. De aids-wezen die hier wonen komen daar ook vandaan. Penny de director had al gezegd dat het wel interessant zou zijn om daar een x naar toe te gaan. En dat hadden we nog steeds niet gedaan, dus vorige week gevraagd aan Julia (onze supervisior) of we daar naartoe konden. Natuurlijk, gelijk bellen en vandaag kon het bij hen en bij ons. Dus daar gaan we nou naar toe.
Mensen ik ga er een end aan breien. Khoop dat jullie weer genoten hebben van het verhaal. Kijk trouwens ook ff bij de vorige stukken, vanaf dat ik weer in S.A. ben, want ik heb er allemaal foto’s bij gezet.
Ik wens dat jullie een net zo’n fijn weekend voor de boeg hebben als ik. Wij gaan namelijk als alles goed gaat, naar mijn neef en nicht op de boerderij en dan morgen met hen, en m’n nichten naar de warmwaterbaden in Warmbad (Bella Bella is de nieuwe naam). Dus wel zin in.
Mensen, het beste, geniet jullie weekend en nazomer!
Dikke knuffel van Catharina